Τα προϊόντα μαρμάρου, γρανίτη και τεχνογρανίτη παράγονται συνήθως με γυαλισμένες τις εμφανείς τους επιφάνειες, γι’ αυτό και η πλειονότητα του αγοραστικού κοινού τα έχει συνδέσει με επιφάνειες στιλπνές μέχρι του σημείου αυτές να δίνουν την αίσθηση καθρέφτη. Τα τελευταία χρόνια όμως καταγράφεται αυξημένο ενδιαφέρον και για προϊόντα με αδρές επιφάνειες, όχι μόνο για πρακτικούς, αλλά και για αισθητικούς λόγους, καθώς προσφέρουν πρόσθετες εναλλακτικές προτάσεις στον κόσμο της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης, ενώ παράλληλα σε πολλές εφαρμογές, ειδικά σε εξωτερικούς χώρους, αναδεικνύουν τη διαχρονικότητα και τη συνεκτικότητα του υλικού.
Καθώς η ζήτηση προσανατολίζεται προς νέα φινιρίσματα επιφανειών, οι επιχειρήσεις του τομέα της τεχνολογίας προχώρησαν στην ανάπτυξη συστημάτων, μηχανημάτων και εργαλείων που αποδίδουν ποικίλες επιφανειακές κατεργασίες.
Πιο συγκεκριμένα, έχουν αναπτυχθεί διάφορα συστήματα επιφανειακής κατεργασίας των φυσικών και τεχνητών πετρωμάτων, με τα οποία δημιουργούνται μεταξύ των άλλων οι παρακάτω μορφές επιφάνειας:
| Αγυάλιστη
Χωρίς επεξεργασία της επιφάνειας του υλικού. Η επιφάνεια παραμένει αγυάλιστη, όπως διαμορφώθηκε έπειτα από την κοπή του όγκου. Ενδείκνυται για απλές κατασκευές. |
 |
| Γυαλισμένη
Επεξεργασία που κάνει την επιφάνεια του υλικού λεία και στιλπνή αναδεικνύοντας τη χρωματική πλοκή των πετρωμάτων. Με το γυάλισμα η επιφάνεια αποκτά την ιδιότητα να ανακλά το προσπίπτον φως και να συμπεριφέρεται σαν καθρέπτης. Αυτό επιτυγχάνεται προοδευτικά με τη συνεχή τριβή της πλάκας σε εξειδικευμένα μηχανήματα που φέρουν αδαμαντοφόρα στοιχεία και με τη χρήση της κατάλληλης κατά περίπτωση σειράς λειαντικών μέσων (από τα χονδρόκοκκα προς τα λεπτόκοκκα), τα οποία με τη συνεχή απότριψη της επιφάνειας μειώνουν την τραχύτητά της, μέχρις ότου αυτή να γίνει απόλυτα ομαλή και λεία. Η κατεργασία γίνεται κατά κανόνα με τη χρήση καθαρού νερού στην απαιτούμενη ποσότητα και πίεση για ψύξη των λειαντικών και απομάκρυνση των αποσπώμενων κόκκων του πετρώματος, ώστε η επιφάνεια να διατηρείται μόνιμα καθαρή και να μην υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας ανεπιθύμητων χαραγών. Με αυτό το φινίρισμα τα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, σε υλικά που βρίσκονται στις μονάδες κατεργασίας, αλλά και σε αυτά που έχουν ήδη τοποθετηθεί στην τελική τους θέση στο εργοτάξιο. |
  |
| Τριμμένη-ματ
Η επιφάνεια με ματ αποτέλεσμα έχει υποστεί επεξεργασία γυαλίσματος μικρότερου βαθμού (λιγότερα «περάσματα») από τη γυαλισμένη. Κατάλληλο για κατασκευές και διακοσμήσεις που δεν χρειάζονται έντονο γυάλισμα. |
 |
| Αμμοβολισμένη
Για την παραγωγή αμμοβολισμένων επιφανειών μπορούν να χρησιμοποιηθούν σταθερά ή φορητά μηχανήματα αμμοβολής. Με την κατεργασία αυτή, η επιφάνεια του πετρώματος δεν γίνεται λεία, ούτε όμως και πολύ τραχιά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ανάλογα και με την κοκκομετρία και την ταχύτητα του εκτοξευόμενου λειαντικού, το αποτέλεσμα είναι μία επιφάνεια χωρίς ιδιαίτερα αισθητές ακμές. Η τεχνική της αμμοβολής χρησιμοποιείται επίσης για να δημιουργηθούν στην επιφάνεια της πέτρας, με τη χρήση κατάλληλης «μάσκας», διάφορα σχέδια, γράμματα κ.λπ. για διακοσμητικούς και χρηστικούς σκοπούς. Εκτός των άλλων το φινίρισμα αυτό είναι ιδανικό για εφαρμογές σε δάπεδα και σκάλες, καθώς τις καθιστά αντιολισθηρές. Αυτή του η ιδιότητα μπορεί να ενισχυθεί με ειδικές αντιολισθιτικές λωρίδες |
  |
| Αντικέ (τεχνητή παλαίωση) Με την κατεργασία αυτή η επιφάνεια της πλάκας δεν είναι πλέον τελείως επίπεδη, αλλά ελαφρά ανάγλυφη, ωστόσο αρκετά ομαλή (θυμίζει υφή φλοιού πορτοκαλιού). Για τη δημιουργία του εν λόγω φινιρίσματος, που παραπέμπει σε κατεργασία παλιότερων εποχών, η επιφάνεια της πλάκας τρίβεται με μεταλλικές «βούρτσες» που απομακρύνουν μεν το μη-συνεκτικό υλικό από την επιφάνεια, αλλά ταυτόχρονα «λειαίνουν» το συμπαγές. Η παραπάνω κατεργασία της επιφάνειας γίνεται συνήθως με λειαντική μηχανή στην κεφαλή της οποίας τοποθετείται εξάρτημα που φέρει μεταλλικές βούρτσες. Μετά το πέρας της παραπάνω εργασίας ακολουθεί η κάλυψη της επιφάνειας του προϊόντος είτε με υγρή παραφίνη και διαλύτες, είτε με βερνίκι πέτρας με υψηλή διεισδυτική ικανότητα, τα οποία συμβάλουν στην προστασία του πετρώματος από διάφορες μη-επιθυμητές απορροφήσεις υγρών και άλλων υλικών. Υπάρχουν δύο είδη βερνικιού. Αυτό που όταν στεγνώσει η επιφάνεια του πετρώματος παραμένει στο φυσικό της χρώμα (dry look) και αυτό που όταν η επιφάνεια στεγνώνει, η όψη του πετρώματος παραμένει «βρεγμένη» (wet look), τεχνική που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τα χρώματα της πέτρας. Με το αντικέ φινίρισμα, τα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες εφαρμογές, τόσο σε εσωτερικούς, όσο και σε εξωτερικούς χώρους. |
 |
| Χτυπητή
Επεξεργασία που δίνει στο υλικό μία ιδιαίτερα ανάγλυφη σαγρέ επιφάνεια. Οι επιφάνειες λαξευμένες ή πελεκητές μηχανικά δημιουργούνται με ειδικές μηχανές και με μια πληθώρα εργαλείων χτυπήματος, καθένα από τα οποία δίνει διαφορετικό φινίρισμα, που κατά περίπτωση ονοματίζεται με το όνομα του εργαλείου που έχει χρησιμοποιηθεί. Το αποτέλεσμα της επεξεργασίας είναι δυνατόν να τονιστεί με εμποτισμούς με συνηθέστερο αυτόν του θειΐκού σιδήρου. Το φινίρισμα αυτής της κατηγορίας είναι ιδανικό για επενδύσεις τοίχων, αλλά και για εφαρμογές σε σκάλες, καθώς τις καθιστά αντιολισθηρές. Αυτή του η ιδιότητα μπορεί να ενισχυθεί με ειδικές αντιολισθητικές λωρίδες. |
    |
| Σφυρήλατη
Επεξεργασία που γίνεται εξ’ ολοκλήρου στο χέρι με τη χρήση πιστολιού αέρος και καλεμιού. Το αποτέλεσμα είναι μία επιφάνεια ιδιαίτερη, έντονα ανάγλυφη, κατάλληλη κυρίως για καλλιτεχνικές-διακοσμητικές εμφανίσεις και εφαρμογές εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. |
 |